Onze bewoners
Continu zijn we bezig met het verbeteren van onze dienstverlening voor bewoners. We willen ons werk namelijk elke dag iets beter doen. Dat doen wij door te luisteren en te leren van de ervaringen van onze bewoners. En waar nodig passen we onze dienstverlening aan. In 2019 hebben we ons woonruimteverdeelsysteem mijnwoningzoeken.nl vernieuwd en verbeterd. We denken mee met de bewoner, verplaatsen ons in de persoonlijke situatie en reageren proactief wanneer dat nodig is. Onze nauwe samenwerking met huurdersorganisaties helpt daar positief aan mee.
"Mooiland ziet ons als een serieuze overlegpartner"
De lokale huurdersorganisaties van Mooiland zijn aangesloten bij overkoepelende organisaties: de Koepel Grave en de Koepel Mooiland Allen Samen. “2019 was een belangrijk jaar voor beide koepels. Onze samenwerking was zo intensief, dat we besloten samen verder te gaan onder de naam ‘de Huurders Alliantie Mooiland’”, vertelt Marion Scholten, penningmeester van de Koepel Grave.


Bewoner aan het woord: Jan Stevens
Al langer dan de helft van zijn leven loopt hij de Vierdaagse. Jan Stevens is 65 jaar en woont in Gassel. Trots laat hij een certificaat zien, dat hij ontving toen hij voor de 40e keer meeliep. Na zoveel inspanning is er niets fijner dan uitrusten in je eigen, comfortabele huis. En comfort heeft het huis van Jan zeker. “Als ik mijn stoel maar heb en televisie kan kijken, ben ik hartstikke tevreden!”
Bewoner aan het woord: Samantha en dochter Bella
Dochter Bella (4) zit vrolijk en opgewonden op de bank tv te kijken. “Ze gaat binnenkort naar een show van K3, dus moet ze de liedjes even oefenen”, vertelt haar moeder, Samantha (32). De twee dames wonen samen in een sfeervolle woning in Maren-Kessel. Met een flinke tuin, een hemelbed en een speelkamer met flamingo’s is het een paradijsje voor Bella. Dankzij de vernieuwde badkamer en wc, is de woning ook voor Samantha helemaal compleet.


Bewoner aan het woord: familie Cruysen
Wil Cruysen moest even wennen toen ze 35 jaar geleden vanuit Waalwijk naar Escharen verhuisde. “Het was ineens zo stil en rustig. Ik dacht: wat een dood gat. Nu ben ik eraan gewend, maar wij houden eigenlijk wel van drukte.” Haar man Ton beaamt dat. “Misschien dat we daarom ook niet zoveel last hadden van de drukte tijdens de renovatie.”

